Goodbye Douglas.

More more allemaal!

Voor de laatste keer...
Het is alweer even geleden sinds ik mijn laatste blogverhaal geschreven heb. Dit kwam doordat ik mijn eindproduct van mijn minor in moest leveren.(ja, ik moet hier ook aan school werken) Gaat altijd meer tijd en energie in zitten dan je hoopt.  Erg zin om ook nog een verhaal te typen voor mijn blog had ik dus niet:)

De afgelopen tijd is er weer super veel gebeurd. Te veel om nu allemaal in 1 verhaalt te typen, daarom zal ik alleen de allerleukste gebeurtenissen vertellen!

Nienke en ik zijn 23 december weer terug in Douglas gekomen van de vakantie.  Gek om weer terug te zijn nu bijna de hele groep weg is. Ook moesten we meteen verhuizen naar een andere locatie. Dit keer niet zo'n mooie en grote tuin maar wel lekker aan de rivier! Al snel waren we druk met de voorbereidingen voor de kerstdagen. Hier kennen ze trouwens alleen 1e kerstdag.
Maud en Karin, twee andere studenten van de opleiding dramatherapie, hadden namelijk geld ingezameld om hiervan eten en kado's te kopen voor de mensen in Breipaal.
Samen met de mensen van Proisies Angels hebben we dit eten bereid. Op 1e kerstdag stonden we om 07.00uur paraat om de aardappels te schillen, wortelen te schrapen, bieten te snijden en niet te vergeten kippenbotten te breken. Dat laatste heb ik maar overgeslagen, haha.
Op het menu stond: gele curry met bietensla. (erg lekker)

Met ongeveer 250 bakjes eten, gingen we met het bakkie op pad. We zijn onder andere bij een aantal kinderen van Proisies Angels langs geweest om eten en kado’s te brengen.
Ik kan jullie vertellen.. het was een kerst om nooit te vergeten! De mensen waren er erg dankbaar voor en de kinderen waren super blij met de kado's! Het was dan wel een lange en vermoeiende dag, succesvol was het zeker. Voldaan genoten we 's avonds zelf van een broodje hamburger en een beetje wat over was van de gele curry! De mensen hier mogen blij zijn dat ze uberhaupt iets te eten hebben met kerst.. Deze blije en dankbare gezichten zal ik dan ook nooit vergeten!
Des te meer besefte ik me vandaag hoe goed we het wel niet hebben in Nederland. 's Avonds op facebook zag ik allemaal foto's van uitgbreide diners en luxe kado's die mensen gekregen hadden. Een wereld van verschil.

Oke, dit over de kerst in Zuid-Afrika. Ik kan nog er nog wel meer over vertellen maar er is nog meer gebeurd.(De foto's van de kerst kunnen jullie in het album bewonderen).

Het bezoek van mijn ouders komt nu namelijk ook dichtbij. Zondagmiddag 29 december, heb ik ze samen met Nienke opgehaald van Kimberly airport. Heel leuk om ze weer te knuffelen en te zien!(ze waren wel wit hoor!)haha
De eerste dagen heb ik ze Douglas laten zien en zijn we naar de Big Hole in Kimberley geweest, dat is de bezienswaardigheid van Kimberley. Het is het grootste gat dat met de hand is uitgegraven voor de zoektocht naar diamanten.

Oh, en niet te vergeten oud en nieuw! 's Avonds hebben we met z'n alle gebraaid(mn ouders en de groep). Paps en mams gingen voor het donker weer naar hun hotel aangezien het niet fijn is om hier in het donker te rijden.
Wij hebben verder ook niet veel spannends gedaan. De mensen hier blijven op tot 12.00uur, steken een paar pijltjes af en gaan dan slapen.
We waren eigenlijk ook te moe om een feestje te bouwen. Daarom hebben we een filmpje gekeken, kon nog net mijn ogen openhouden tot 00.00 uur. Om 00.00uur was het tijd voor vuurwerk en champagne! . Een uur eerder dan bij jullie, ben ik het nieuwe jaar ingegaan.  En ergens was ik blij dat ik een keer lekker vroeg naar bed kon op oud&nieuw.
Eigenlijk wel bijzonder om zo het nieuwe jaar te beginnen, weer eens wat anders dan normaal Lekker in een korte broek en hemdje, een prachtige zonsondergang in plaats van dichte mist.. Dit mag wat mij betreft vaker zo! Helaas zit dat er op korte termijn niet in, dus moest ik hier maar extra van genieten! Oh, dit jaar heb ik mee gedaan met de nieuwjaarsduik! Was prima te doen moet ik zeggenJ

Op 3 januari begon voor mij de tweede vakantie! Samen met paps, mams en Nienke zijn we vandaag richting Kaapstad gevlogen.
Om 5.30 uur reden we weg uit Douglas richting Kimberley airport, lekker vroeg om genoeg wild tegen te komen op de weg. Voor we het wisten, sprong er dan ook een spingbok tegen de auto. Hoppa, uit het niets.. Niemand van ons had hem aan zien komen. Dat was dus even schrikken.
De klap was hard genoeg om in één klap dood te zijn.... Arm bokkie. Hopelijk werd hij snel gevonden en is hij op de braai gegooid zodat hij in ieder geval voor een goede reden dood is gegaan:)
(Gelukkig was de auto ook nog heel) De rest van de reis verliep voorspoedig. We waren lekker op tijd in Kaapstad waardoor we tijd genoeg hadden voor de tafelberg.  Helaas te weinig tijd om naar boven te wandelen, daarom zijn we als een kudde toeristen met de kabelbaan omhoog gegaan. Dat het een toeristisch gebeuren was, merkte we snel genoeg. Toen we weer naar beneden wilde, stond er een mega rij voor de kabelbaan. Haha! voorlopig zaten we nog even gevangen op een berg.
Mochten we eigenlijk nog niet klagen, de zon scheen en het uitzicht was ook niet verkeerd! Na iets meer dan een uur in de rij te hebben gestaan, konden we dan eingelijk naar beneden.
's Avonds bij Mama Africa gegeten. Hier moet je eigenlijk altijd reserveren wil je een plekje krijgen, iets waar wij natuurlijk niet aan denken. Maar wij hadden geluk, er was nog een tafeltje vrij..
Het was heeeeeerlllijk!!
Verder heb ik in Kaapstad heel veel 'spulletjes' gekocht.. Je kent het wel, van die hebbe dingetjes. Leuk om thuis te hebben of om weg te geven:)
Ook hebben we kaap de goede hoop gezien, pinquins gespot, een rondleiding op een struisvogel boerderij, zeehonden voeren.. Deze dag was het mooie weer verdwenen.. helaas werd het de volgende dagen niet beter. Dit hield in dat we niet verder dan 100 meter konden kijken op de o zo mooie tuinroute omdat het domweg met bakken uit de hemel kwam vallen.

De volgende bestemming was Knysna, een mooi en gezellig badplaatsje. Hier hebben we een boottochtje gedaan, zijn we naar Eden birds, Monkeyland en een ander wildpark geweest.

De laatste, en zeker niet de minste bestemming was het wildpark bij Addo Elephant. Wauuwww, dachten we dat de vorige hotels luxe waren... Deze overtrof alles! Het is eigenlijk niet te omschrijven hoe mooi het uitzicht en de hele lodge was.. het eten was te lekker waardoor ik altijd net iets te veel at..Als je na het eten terug kwam in je kamer, waren de nachtlampjes voor je aangezet en lag er een snoepje op je bed met 'goodnight'. Oh en de witte, zachte badslippers naas mn bed niet vergeten natuurlijk. Kortom: dit was toch echt even genieten! Ook scheen de zon hier gelukkig weer:)

In totaal hebben we 4 safari ritjes van 2.5 tot 3 uur door het park gehad. Erg leuk om vanuit een bakkie wild te spotten! Bijna de Big Five gezien, op de luipaard na. Na drie dagen genoten te hebben, werden we opgehaald door James, de taxichaffeur die ons ook op de heenweg gebracht had.
Dankzij James hebben we ook nog wat van de stad Port Elisabeth kunnen zien. Hij vertelde er maar al te graag over en stopte op de leuke plekjes. We zouden hier nog 1 nachtje slapen om de volgende ochtend vroeg weer naar Kimberley te vliegen.

Dit was even in een vogelvlucht de vakantie met paps en mams.

Weer terug in Douglas, heb ik mijn ouders ons eerste verblijf(sunset game lodge) laten zien en kregen we een, wel drie uur durende, safari door de tuin! Zegt genoeg over de grootte denk ik?(50000hectare groot)
Ook zijn we bij Proisies Angels langs geweest, de opvang waar ik de afgelopen maanden heb gewerkt. De vakantie was net voorbij dus ze konden nog net de kinderen zien!
Heel leuk om aan mijn ouders te laten zien waar ik hier mijn tijd heb doorgebracht. Mams was al snel aan het spelen met de kinders en paps zat verstopt tussen de kinderen, hij was natuurlijk foto's aan maken van de kinderen! Hier duiken de kinderen op je camera om hun eigen foto's te bewonderen, daarom was het soms even zoeken naar paps.
Na dit bezoek, was het alweer tijd om ze naar Kimberley Airport te brengen. De tijd gaat nu echt snel! Dus  paps en mams weer uitgezwaaid en de dag erna moisten we weer naar Kimberley Airport om Maud en Karin weg te brengen..
Veel goodbye's dus.. Nu waren we voor een paar dagen nog maar met z'n viertjes..er kwamen er al snel weer twee bij.
En het vervelendste is... wij zijn de eerst volgende die vertrekken.

De laatste twee weken van ons verblijf hebben we nog een paar dagen bij Proisies gewerkt. Heerlijk om weer met de caregivers en kinderen aan het werk te zijn!
De mensen zijn er zo aardig en hebben ons de afgelopen maanden als familie beschouwd.  En de kinderen? wat een schatjes! Moet er niet aan denken om die te moeten missen.. Had ik al verteld dat er nu twee blanke kinderen komen bij Proisies? Voor hier, waar de apartheid nog duidelijk aanwezig is, heel bijzonder!

Ook waren we de laatste week druk met de voorbereidingen voor het afscheid. Oja, eigenlijk ook wel druk met zonnen(nu het nog kan!!!)

Afgelopen woensdag, waren Nienke en ik dan voor het laatst bij Proisies Angels.
Voor de kinderen hadden we cupcakes met slagroom en versieringen en voor de caregivers hadden we een appeltaart gebakken.
Ook hadden we nog wat spulletjes die van het laatste sponsorgeld gekocht waren meegenomen om nog te geven.

Om aan de kinderen uit te leggen dat het ons afscheid was en niet meer terug komen hebben we op een a3 papier de wereldkaart uitgeprint. Zo konden we ze laten zien waar Zuid Afrika ligt en waar Nederland ligt en dat we met het vliegtuig terug gaan. Voor de oudere kinderen was het denk ik wel duidelijk dat we nu echt niet meer terug komen..

Voor we gingen trakteren, gingen we in de klassen spelen met scheerschuim. De kinderen krijgen dan wat scheerschuim op hun hand en kunnen bijvoorbeeld vormpjes op de tafels maken.  
Binnen 5 seconden ontstond er een scheerschuim gevecht.. Haha niet helemaal de bedoeling maar een leuke wending! Niet alleen de kinderen hadden er plezier in, ook de caregivers deden actief mee! Geweldig om te zien hoe iedereen los ging, ze rende zelfs helemaal de straat op waar we al snel veel toeschouwers kregen.
(ze zullen wel gedacht hebben, die gekke hollanders) Dacht ik nog mooi veilig te zijn met mijn camera in mijn handen, niet dus! haha niemand bleef onbesmeerd….

Na dit onvergetelijke feestje, gingen we trakteren! De cakjes met slagroom vielen goed in de smaak bij de kids en het recept van de appeltaart wilde ze graag hebben.
Ook waren ze verrast en blij dat ze nog meer spullen kregen! Als laatste verassing hadden we voor elke caregiver een foto van hun geprint met op de achterkant een tekstje voor ze.
Het was al snel eind van ochtend en de eerste kinderen werden al opgehaald..  Nu was het echt tijd om afscheid te nemen..

Het afscheid was met baie knuffels en tranen... Het moeilijkste vond ik om ze hier achter te laten en zelf straks weer verder te gaan met mn leven in Nederland. De afgelopen maanden was mijn leven nog hier en ben ik veel om de mensen en kinderen gaan geven.
Ook de ontwetenheid of ik ze ooit nog terug ga zien, maakte het afscheid moeilijk. Ooit wil ik nog een keer terug gaan maar de vraag is wie ik hier dan nog tref..

Straks nog afscheid nemen van de docent en zijn gezin en de mensen die ik hier heb leren kennen. Vanavond voor de laatste keer uiteten bij het Geelhuis en de laatste spulletjes in mijn tas stoppen.
Dan ben ik denk ik klaar om te vertrekken... Het leuke vind ik dat ik straks iedereen weer ga zien. Daar kijk ik, ondanks ik hier nog wel even had kunnen en willen blijven, ook weer naar uit! J

Ik ga Afrika en alle mensen die ik hier heb mogen ontmoeten, absoluut missen! Ik hoop datgene wat ik hier ervaren en geleerd heb mee te nemen naar Nederland. Bijvoorbeeld de vriendelijkheid van de mensen hier. Hier begroet men elkaar altijd met: More more, hoe gaan het? Ook zijn de mensen meer ontspannen en maken ze zich minder druk dan wij Nederlanders doen.  De gehaaste cultuur en het 'anonieme' leventje, daar moet ik straks denk ik wel aan wennen. En de kou niet te vergeten:)

Zaterdag gaat mijn eerste vlucht om 11.10 uur vanuit Kimberley, zondag om 12.40 uur sta ik, als alles mee zit, weer met beide benen op de Nederlandse bodem:)

Tot snel allemaal!

Liefs en een drukkie!