Morgen komt de zon weer op.

28 november 2013

Morre morre allemaal!

Het heeft weer even geduurd.. maar het schrijven van mijn blog schiet er, naast alle verslagen die ik voor school moet schrijven,  helaas een beetje bij in. Nu het einde van het project nadert, komen de deadlines van de verslagen ook meer in zicht. Woensdag 4 december begint hier de zomervakantie en dus zal dan ons afscheid zijn bij Proisies Angels.. Voor Nienke en mij is het nog niet echt afscheid nemen want wij zien ze in januari weer, gelukkig! Wel sluiten we de 4e  het project af. Ons trainingshandboek moet dan ook af zijn zodat we deze kunnen overhandigen. Ook zal deze laatste week de herhalingstraining plaatsvinden en delen we certificaten van de trainingen uit aan de vrijwilligers, die hier caregivers genoemd worden.

Ik wil iedereen nog bedanken die ons project heeft gesponsord! Ook namens Sarah, Andries en alle kinderen, baie baie dankie! De foto's van het overhandigen heb ik er ook op gezet! Filmpjes uploaden lukt hier helaas niet, dus die komen als ik weer terug ben.

Inkopen doen.
Samen met Nienke en Yvette heb ik twee zaterdagen doorgebracht in diverse shoppingsmalls in Kimberley. Ons doel? Zoveel mogelijk speelgoed en educatief materiaal inkopen. Alles is hier zoveel goedkoper dan in Nederland wat natuurlijk goed uitkomt want zo konden we nog meer kopen! Een pakje stiften of potloden kost hier bijvoorbeeld 1.80 en diverse kinderboeken kosten hier tussen de 2 en 7 euro.. Omdat we uiteindelijk baie veel geld opgehaald hadden, konden we in het nieuwe gebouw een snoozelruimte inrichten.
Gelukkig waren er nog andere studenten in Kimberley en konden we een deel van de inkopen bij hun in de auto's droppen:)
Zaterdag 16 november hebben we voor het laatst inkopen gedaan in Kimberley. We hadden besloten dat we maandag 18 november alle spullen aan Proisies Angels gaan geven. Aan Sarah en alle caregivers daar hebben we gezegd dat ze er allemaal om 14.00uur moeten zijn omdat we een kleine verassing voor ze hebben. (waarschijnlijk dachten ze dat ze de certificaten voor de trainingen zouden krijgen).
Maandag zijn we met twee auto's richting Proisies gegaan. Nikki en Lisan waren ook mee om foto's te maken en het te filmen. En zo konden we de hun auto ook vullen met spullen:) Nog steeds paste  niet alles erin en daarom hebben we besloten om de spullen van de snoozelruimte  de volgende dag mee te nemen.
Een beetje pech onderweg hadden we helaas wel.. onderweg kregen we een lekke band dus deze moesten we snel verwisselen. Al het speelgoed dus weer uit de auto...Erg handig was het moment niet maar gelukkig hadden we Yvette bij ons en hielp een aardige man van het internetcafe ons met het verwisselen.
Thuis hadden we alles al in boxen onderverdeeld op niveau en thema. Zo hebben we een: kleibox, autobox, poppenbox, rekenbox, boekjesbox, puzzelbox, kleibox, creatieveboxen, sensopatischebox, tas met verschillende ballen, zandbak+zandbakspeelgoed, trampoline, skippyballen, blokkenbox. Volgens mij was dit het ongeveer... Oja, ook nog twee grote knuffels, kussentjes, fleecedeken en zachte matten voor in de snoezelruimte.

 

Maandag 18 november, 14.00uur
Toen iedereen in de kombuis klaar stond, hebben wij eerst het filmpje en wat foto's van de sponsorloop van OBS de Kosmos laten zien. We vroegen ze wat ze gezien hebben op de film en foto's, ze zagen kinderen rennen... We vertelde waarom de kinderen aan het rennen waren,dat wij ook sponsors gevraagd hebben en daardoor een bedrag hadden wat wij hier konden besteden. En....of ze allemaal even mee willen lopen naar de auto..
Iedereen was zo verbaast en verrast, ze waren er sprakeloos van! Met z'n alle hebben we het speelgoed naar de kombuis gebracht.

Terug in de kombuis, wat trouwens de keuken is, hebben we alle boxen een voor een laten zien en verteld wat er in zit en voor welke klas het is. We hebben vorige week namelijk tijdens de training alle kinderen onderverdeeld over de drie klassen: de gele klas voor de hele jonge kinderen en voor de kinderen met een heel laag niveau, de groene klas voor de iets oudere kinderen en de kinderen die een iets hoger niveau hebben, de blauwe klas voor de kinderen die een nog iets hoger niveau hebben en toe zijn aan het leren lezen, schrijven en rekenen. 

De dagen erna hebben we samen met de kinderen en caregivers met alle spullen gespeelt. Dit was echt zooo ontzettend leuk!! De caregivers pakken alles ook erg goed op, wat het voor ons makkelijker en leuker werken maakt!
Het buitenspelen is ook een groot succes. De kinderen uit de straat komen ook altijd mee spelen. Heel gezellig!
Op de foto's krijgen jullie vast een zeker een goede indruk van de sfeer:)

De trainingen zitten er nu dus op, op de herhalingstraining na. Als afsluiting van de trainingen zijn we met z'n drieen uit eten geweest. Dat kun je, je hier wel veroorloven. Voor een hoofd en nagerecht bent je 8,- – 10,- euro kwijt.

Verder..
Nu het hier steeds warmer begint te worden, komen er steeds meer beestjes. Daarom heb ik, bijna helemaal zelf, mijn klamboe maar opgehangen. Toch een fijn idee dat er geen rare gekke beestjes op je gaan zitten als je ligt te slapen:) En heb ik mijn klamboe ook niet voor niets meegenomen..

Leuk nieuws!
Sinds vrijdag 22 november hebben wij nieuwe dieren in onze tuin! Wij mogen met trots zeggen dat er wel 5 neushoorns rond huppelen! Bij het vrijlaten in de tuin mochten  wij kijken, hoe cool is dat!
Twee mannetjes die wij de naam: Steven en Frits hebben gegeven. De drie vrouwtjes(1 baby) heten: Jessica, Roos en Linda, niet heel orginieel maargoed.
De eigenaar vindt het leuk dat wij de meeste dieren een naam gegeven hebben en wil ze graag allemaal weten. Zo heten de Niyala's Sietske en Hielke. Alle wrattenzwijnen noemen we pumba, de stokstaartjes uiteraard Timon en een giraffe heet Hendrik. Hendrik herkennen we omdat hij altijd alleen staat.
Wisten jullie dat giraffes hier hoger zijn dan de bomen en  de bliksem de giraffe raakt en de giraffe dan dood gaat? Nou dat is hier dus met twee giraffes gebeurd. Er liggen ergens twee dode giraffes en we vrezen dat het Hendrik is aangezien we hem al twee weken niet gezien hebben..
Een giraffe wordt hier een kameelpaard genoemd. Wat in het begin best verwarrend was, want daardoor dacht ik dat er kamelen waren. Haha!
Oke, terug naar de neushoorns(Renosters). Ze kwamen aan in hele grote containers, waarbij ik aan de film Dombo moest denken. Wij stonden  weer als echte japanse toeristen op de bakkies klaar met alle fototoestellen. Zag er vast grappig uit.
De neushoorns waren gelukkig nog wat suf van de verdoving dus onveilig was het allemaal niet. Wel een beetje saai misschien want er was daardoor ook weinig actie.
Ze zijn vrij dichtbij ons huis vrijgelaten. Op sommige foto's zie je zelfs het dak van ons huis. Wie weet blijven ze gezellig in de buurt. Voor de veiligheid hebben wij nu een hek met stroomdraad om ons huis staan. Baie hoge stroom die je niet wil aanraken! Voel me nu wel nog meer 'opgesloten' maar dat zal vast ook weer wennen.

Sinds afgelopen weekend zijn helaas onze roomies vertrokken...De groep(klomp) van 11 waar we mee zijn begonnen, bestaat nu dan ook nog maar uit 5 meiden.
Met koken en afwassen  is het wel makkelijk trouwens. Maar het voelt wel raar omdat we met elkaar op Schiphol zijn begonnen en nu een voor een mensen vertrekken...Nienke en ik zullen als laatste overblijven dus dat wordt vaak afscheid nemen. Aan de ene kant gek om iedereen te zien vertrekken, aan de andere kant vind ik de gedachte dat ik nog geen afscheid hoef te nemen van Zuid- Afrika nog heel prettig en ben ik blij dat ik nog wat langer kan genieten!

Nog meer leuk nieuws: op 10 december ga ik samen met Nienke en Mirte richting Port Elisabeth en zullen we 14 dagen rondtrekken richting Johannesburg, waar Mirte weer terug zal vliegen richting Nederland. Nienke en ik zullen 24 december weer terugkeren naar het fijne dorpje Douglas om hier de kerst door te brengen. Niet veel later zullen mijn ouders aankomen.. 

De tijd vliegt hier echt voorbij! Over twee weken heb ik dus eigenlijk, alweer, zomervakantie!!

Mij hoor je verder dus niet echt klagen, die verslagen neem ik maar voor lief...
Wat meteen aansluit bij het motto van hier: waarom zou ik me vandaag druk maken als morgen de zon weer op komt?!

Heel veel liefs en tot de volgende keer weer!

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Sietske Obbink:
    3 december 2013
    Tsja, dag Sandi!!
    Kleine meisjes worden groot...dat lees ik wel. Wie ben ik? Ik ben je vroegere juffrouw van de Korf. Je hebt vier jaar bij mij in de klas gezeten en je kwam later nog wel ens bij me langs op de fiets.
    Tsjonge zeg...dat je nu zo ver weg zit, helemaal in een ander werelddeel en daar zoveel ervaringen opdoet.
    Het doet me goed te lezen dat er daar een Niyala rondhipt die de naam Sietske draagt....en vijf nijlpaarden in de tuin?? Hoe is het mogelijk..dat is nog eens wat anders dan de slakken met huisjes die je vroeger verzamelde en in potjes stopte.
    Hoe ik nu op je blog terechtkom? Dat zit zo...mijn man Roel kwam jouw vader tegen in het ziekenhuis, daar was een open dag...ze hadden wat gekletst en bij thuiskomst kreeg ik de groeten...ik vroeg....heb je wel gevraagd hoe het met Sandi ging? Daar hadden de beide heren het natuurlijk niet over gehad...vond ik jammer...maar van Jenneken kreeg ik dit blog...ze had het adres aan Roel gegeven.
    Ik begrijp nog niet precies wat je allemaal aan het doen bent daar maar ik vind je wel ongelooflijk knap hoor...je mag trots op jezelf zijn. En ik lees ook dat je ouders kerst bij je komen vieren...dat is ook bijzonder...ze zullen je wel missen..

    heel veel groeten en alle goeds,
    Juf Sietske
  2. Sita:
    7 december 2013
    Lieve Sandi,
    Je leven zal op het moment wel helemaal op z'n kop staan.Ik hoorde van het auto-ongeluk, wat een nare ervaring. gaat het alweer wat beter met je?
    Verder zul je ook wel volop met het overlijden van Nelson Mandela worden geconfronteerd, veel verdriet te verwerken.
    Heel veel sterkte de komende tijd,Liefs Sita
  3. Sandi Wieferink:
    19 december 2013
    Hoi Sietske,
    Wat leuk om je bericht te lezen! En wat toevallig dat je zo op mijn reisblog terecht komt.
    En de dieren hier(op de slangen na) vind ik net zo leuk als de slakken vroeger alleen kan ik deze niet in potjes stoppen.. jammer genoeg.
    Heel veel groetjes uit Zuid-Afrika!!!
  4. Sandi Wieferink:
    19 december 2013
    Hoi Sita,
    Het was inderdaad geen leuke ervaring, gaat nu weer goed gelukkig:)
    En over het overlijden van Nelson krijgen wij hier vrij weinig van mee. Merkte er onderweg in de grotere steden wel meer van. Maar denk dat jullie in Nederland er meer van mee krijgen..
    Groetjes!!