Ben ik weer!

Morre morre allemaal!

Tijd voor een update.

Ik besefte me laatst, door een aantal vragen die ik vanuit Nederland kreeg, dat ik nog niet heel duidelijk heb verteld hoe een dag en het leven er hier precies uit ziet. Laat ik het daarom hier in het algemeen maar even beschrijven.

We beginnen vaak om 08.00 uur bij Proisies Angels. Dit betekent dat wij om 07.30uur van huis weg moeten rijden. Ons ochtendritje begint in de tuin en duurt ongeveer 8 minuten. Tijdens dit ritje zien we altijd wel een paar dieren rond huppelen. Vervolgens moeten we het hek openen om het stofpad op te rijden. Je zou het je voor kunnen stellen zoals de villa van de goudenkooi, dat gevoel krijg ik er af en toe bij alleen hebben wij een veel grotere tuin:)

Dan volgen er tien minuten op het stofpad waar je vaak door elkaar wordt geschud door alle onregelmatigheden van de weg, nu druk ik me nog zacht uit.

Na deze weg komen we in het dorp, dit is niet zo'n groot dorp dus hier ben je ook zo doorheen en rijd je al snel het township Breipaal in. Laatst waren we er tijdens de zonsopgang en zagen een jongetje de straat op lopen en midden op straat even ging plassen. Was wel een heel grappig gezicht. Had helaas geen camera bij de hand anders was dit een geweldig plaatje geweest!

Als de kinderen bij Proisies Angels hun middageten op hebben, gaan wij naar huis. Meestal is dit tussen 12.00 uur en 13.00uur. Dan halen vaak ons mede- autogenootje op in Bongani en gaan of boodschappen doen, naar het internetcafe, naar de docent om het project te bespreken en sinds kort hebben we de sportschool ontdenkt en zijn hier ook regelmatig te vinden. Meestal zijn we of begin of eind van de middag thuis en gaan we aan school werken, spelletjes spelen, filmpje kijken, in de zon liggen of door de tuin wandelen.

We eten in twee groepen omdat het onmogelijk is om voor 22 man tegelijk te koken. Het koken is weer onderverdeeld per auto. Ik moet dus 1 keer in de drie dagen koken of afwassen, maar net waar je zin in hebt.
Donderdag en vrijdag zijn wij vaak vrij zodat we aan de verslagen en trainingen kunnen werken. In het weekend hebben we dan ook echt vrije tijd waar we dan vol op van kunnen genieten.

De weekenden brengen we altijd door in ons huisje, tenzij we een uitstapje hebben gepland.

We kunnen hier eigenlijk niet ergens een drankje in een kroeg doen omdat dat gewoon niet veilig is. En in de weekenden komen we niet in de townships omdat er dan teveel mensen(dronken) op straat lopen. In het donker rijden we, als het niet hoeft, ook niet en zijn we eigenlijk altijd thuis. Nu wordt het rond 18.30uur donker maar in het begin was dit vaak al tegen 18.00uur.

Je hebt hier dus niet de vrijheid die je in Nederland gewend bent. Daar staan gelukkig wel een heleboel andere dingen tegenover!

Dit was het zo ongeveer wel denk ik. Ben vast nog een heleboel vergeten te vertellen... Maar denk dat jullie nu ongeveer wel een beeld hebben van mijn leventje hier.

Laatst was ik extra vroeg opgestaan om foto's te maken van de zonsopgang. Drie keer raden.. de giraffes stonden vlak bij ons huis! Ik heb dus baie mooie Zuid- Afrika foto's kunnen schieten! Een goed en mooi begin van de dag ook...

Het weekend van 12 oktober zijn we met de groep weer wezen logeren bij Broadwaters. Hier heb ik lekker in de rivier gezwommen en liggen zonnen, nu is het lente dus kan het nog. In de zomer zal het daar denk ik te warm voor zijn.
Ook ben ik met Nienke, Yvette, Gabry en Lisan een dagje naar Kimberley gegaan. Hier is een grote shoppingmall waar ze de goedkoopste en lekkerste pizza's ooit hebben! 2 pizza's voor €3.70. Die vind je niet in Nederland.

Oja, sinds bij jullie de wintertijd is in gegaan, is er nu een uur tijdsverschil!

Hoe het gaat bij Proisies Angels.
Afgelopen tijd hebben we ook weer geholpen met het verven. Het begint al ergens op te lijken en

het wordt echt mooi! Nienke was 15 oktober jarig en dit hebben we gevierd met de kinderen.

We hebben koekhappen gedaan met de kinderen, dit vonden ze allemaal erg leuk! De mensen die aan het bouwen waren, kwamen ook kijken. Ook gingen we balonnen opblazen voor de kinderen. Zo leuk om te zien hoe blij ze met een ballon zijn en hier ook de rest van de ochtend druk mee aan het spelen waren.

Yvette is binnenkort ook nog jarig dus dan is er weer zo'n leuk feestje!

Op woensdag 16 oktober was het teenage health programme op een high school in het township Bongani. Sarah hielp ook mee in de organisatie en had gevraagd of wij en de andere studenten kwamen helpen om tassen aan de meisjes uit te delen. In deze tassen zaten allerlei verzorgingsproducten, een heel goed initiatief! Woensdag rond 12.00uur kwamen we met een groep van 10 studenten aan op de school. Er waren ook mensen uit Kimberley die het samen met de school en Sarah had georganiseerd. Na een half uur werd duidelijk dat het niet door kon gaan vandaag. Het was te warm om het nu te doen. Het is nu verschoven naar maandag 21 oktober om 10.00 uur en dan wordt er grote tent op het schoolplein neergezet. Zo gaat het vaker in Zuid-Afika, het kan op het moment zelf niet meer door gaan.

Voor de middag hadden we een leuk programma met alle studenten. Door de eigenaar van onze accomodatie zijn we uitgenodigd op zijn boot. We zijn de rest van middag dus wezen varen op de rivier en hebben ook nog even gezwommen, ultieme ontspanning! Dit was nog niet alles, er was ook een etentje georganiseerd voor ons. We moesten wel zelf ons eten klaarmaken want we gingen leren om echt Zuid-Afrikaans eten te bereiden! Ik heb roosterbrood gemaakt en geleerd hoe je moet braaien. Verder hebben we boboti en een soort maispap gegeten. De recepten krijgen wij nog zodat ik ze straks in Nederland ook kan maken! 

Maandag 21 oktober gingen we voor de herkansing van het teenage healt programme. Er stond nu een grote tent op het schoolplein waar harde maar swingende muziek uit klonk. Wat de sfeer meteen feestelijk maakte, de jongere op het schoolplein begonnen spontaan te dansen op de muziek. Zo geweldig om te zien hoe makkelijk ze bewegen op de muziek en hoe gewoon het eigenlijk is om te dansen. Ik denk dat je dit effect niet snel te zien zal krijgen op een Nederlandse middelbareschool..(ik ga proberen om een filmpje up te loaden) De sfeer zat er al goed in voor het programma ging beginnen. De meisjes hadden zich van te voren moeten inschrijven, ik schat dat er rond de 200 meisjes tussen de 13 en 18 jaar aanwezig waren.
Voor er begonnen werd met de voorlichting over hygiene, werd er een dancebattle gehouden. Wauw.... wat kunnen zij dansen!
Je raadt het misschien al.. nadat zij klaar waren, werd er gevraagd of de Nederlandse studenten ook een dancebattle wilde doen. Haha wat een grap!
Ik heb ze mijn dancemoves dus ook even geshowt. Helaas konden ze niet op tegen die van Nienke want zij was tot winnaar verkozen!
De hele voorlichting was een groot, bijna feestelijk gebeuren met veel humor. Zouden wij Nederlanders best iets van kunnen leren!

Vorige week hebben we ook iets vervelends mee gemaakt. De kleinzoon van Sarah en Andries is overleden. Een baby van 11 maanden.. Hij en zijn moeder waren ook elke dag bij het project aanwezig en we hebben hem ook veel verzorgd. We hebben het dus van dichtbij mee mogen maken.
Wat het soms ook wel moeilijk maakt.  Ik weet dat er in Nederland ook jonge kinderen dood gaan maar daar weet je gewoon dat er alles maar dan ook alles aan gedaan is om het kindje beter te maken. Hier gaan er kinderen dood omdat er gewoon weg geen kennis of geld is. Dat is gewoon te erg en te oneerlijk...
We hebben een hele mooie foto van Buta, zo heette hij, af laten drukken en deze ingelijst aan de familie gegeven. Ook hebben we ze eten(kos) gebracht. Eten brengen schijnt hier gebruikelijk te zijn. Het is een hele bijzondere ervaring om van zo dichtbij mee te maken hoe hier met zo'n verlies wordt omgegaan. Zondagavond zijn we naar een kerkdienst geweest. Deze was in een hele grote tent voor hun huis, midden op straat.
Sommige die zondagavond tijdens de kerkdienst en op de begrafenis spraken, noemde ons ook.  Een mevrouw had ons zien schoonmaken laatst en vond dit zo speciaal dat ze het aan de mensen vertelde. De ander zei dat wij als Nederlandse vrienden aanwezig zijn en deel uitmaakte van Buta's leven. Op dat moment merk  je dat de verschillen tussen huidskleiur nog een duidelijke rol speelt. Hopelijk kunnen wij hier een (kleine) verandering in brengen... Het zou al mooi zijn als men er niet meer zo van op kijkt want dat zou betekenen dat de verschillen kleiner worden.

De begrafenis was op woensdag 23 oktober om 07.00uur, baie vroeg!
Omdat ons gevraagd is om iets te vertellen tijdens de kerkdienst, hadden wij een gedicht voorbereid. We waren ongeveer als 8e aan de beurt en dus hoefte we niet heel lang te wachten, gelukkig want we waren best een beetje zenuwachtig.
Tijdens de toespraken van de andere, besefte ik me dat wat wij straks gaan doen best buiten hetgeen wat we nu zien valt. Mensen spraken recht vanuit hun hart en lieten al hun emoties toe. Ze stonden er schreeuwend, stampvoetend en soms huilend. Wij stonden er ingetogen en hadden, zoals we het in Nederland kennen, een papiertje met de tekst waarvan we voorleesde.
Er werd ook heel veel gezongen. Voor hun is dit een manier om emoties te uiten denk ik. Proisies(8jr) ging bij elk lied dansen en mee zingen. Zo mooi om te zien hoe hij op deze manier zijn gevoelens kon uiten. In Nederland zou veel eerder tegen een kind gezegd worden dat hij rustig moet blijven zitten, denk ik.

Na de begrafenis kwamen alle mensen weer bij het huis van Sarah en Andries en hier werd eten uitgedeeld. Niet een klein beetje.. nee, borden vol met: rijst, kip, bieten, aardappelsla en ander typisch Zuid-Afrikaans eten. Er werd een slinger gemaakt vanaf de keuken tot aan de tent en alle borden werden doorgegeven. Wij stonden ook in de slinger en ik denk dat we ongeveer 200 borden in onze handen hebben gehad.
Komen wij aan met een kopje koffie en een plake cake..

Eerste afscheid student.
Vrijdag 25 oktober is Monique weer vertrokken richting Nederland. Heel raar dat vanaf nu steeds meer naar huis zullen gaan en er straks nog maar een klein groepje over zal zijn.. Ik kan de komende weken, ik bedoel maanden, gelukkig nog genieten van het zonnetje, de giraffes en de ongeloofelijk mooie zonsop- en ondergang in Zuid-Afrika!

Lekker daggie verder en geniet julle naweek!