Voorjaarsvakantie

We zijn de dagen voor de vakantie heel druk geweest met het project. Sarah wil ons alles laten zien van de community(Breipaal). We worden aan iedereen voorgesteld en krijgen allerlei initiatieven te zien. Zo ook een organisatie die er voor gedetineerde is. Sommige kunnen dan hun straf uitzitten als ze een baan vinden, geen alcohol drinken en zich aan andere afspraken houdt. Zij worden dan streng gecontroleerd. Deze mensen deden dit werk ook, net als Sarah, met veel passie.
Deze organisatie leek tot nu het meest op hoe het in Nederland bij een organisatie gaat. Het was er geordend, dossiers zaten achter het slot en alles werd netjes bij gehouden.
Ook zei er een  meneer: 'goede mensen kunnen slecht worden  en slechte mensen kunnen ook goed worden.'  Wij (tenminste ik) zouden denken, natuurlijk dat is ook zo. Maar dat is hier minder vanzelfsprekend. Als je hier in de gevangenis zit, kan iedereen dat zien omdat het buitenterrein aan de doorlopende weg ligt plus de gevangenen dragen een oranje pak. Iedereen kan het dus zien als je in de gevangenis zit. Terug keren in de maatschappij is dan een lastige klus...(Dat is het in Nederland al)

Als afsluiting kreeg iedereen een soort gelukskaartje die we voor moesten lezen.
De mijne was: ' as julle glo, sal julle alles ontvang wat julle in die gebed vra'. 

En:

'Hy gee my nuwe krag. Hij lei my op die regte paaie tot eer van sy naam'.
Iedereen moest zijn kaartje voorlezen en dat ging best  soepel moet ik zeggen!

Daarna gingen we hand in hand in een kring staan en gingen ze zingen, wauw zo mooi.. (ik ging maar playbacken om het mooie moment niet te verpesten. haha)

Vervolgens nam Sarah ons mee naar het ziekenhuis. De mensen die hier werken, waren nieuwsgierig wie we zijn en wat we komen doen. Eigenlijk zijn heel veel mensen daar nieuwsgierig naar. In de supermarkt worden we ook regelmatig aangesproken omdat ze willen weten waar we vandaan komen en wat we hier gaan doen. We zijn in het ziekenhuis bij en moeder met haar baby geweest. Als ik zo rondkijk in het ziekenhuis hier en verglijk met een Nederlands ziekenhuis dan mogen wij blij zijn om in Nederland te bevallen... Natuurlijk wist ik dat de ziekenhuizen hier niet hetzelfde zijn als bij ons maar door het nu te zien, besef ik des te meer hoe goed wij het in Nederland geregeld hebben.

Donderdag hadden wij al vroeg vakantie. Dit had te maken  met, ja jullie lezen het goed, het slechte weer. We werden naar huis gestuurd door Sarah omdat het weer te slecht was. Het waaide erg hard waardoor het zand overal heen stuifde.. Volgens Sarah kunnen wij hier ziek van worden omdat we het niet gewend zijn. Eenmaal thuis bleef het slechte weer aanhouden. Het heeft zelfs geregend.
Het schijnt nu regenseizoen te zijn.. Daar merk ik, op deze ene regenbui na, weinig van.
De dagen erna was het echt superrrrr koud! 's Nachts was het -3, denk je lekker in het warme Zuid-Afrika te zitten... Ook overdag was het niet heel warm.

Tripje naar Bloemfontein.

Zondag de 22e zijn we met de groep richting Bloemfontein vertrokken. Een stad ongeveer 400 km van Douglas af. Voor ons een lange rit maar voor hier zijn zulke afstanden niet meer dan normaal.
De wegen zijn hier alleen maar recht toe recht aan en het uitzicht is over het algemeen hetzelfde, heel saai dus. Af en toe wordt er aangegeven dat er een bocht aan komt. Nou deze bochten zijn een lachertje als je ze verglijkt met de bochten in Nederland. Ons hostel was redelijk snel gevonden(niet dankzij mij hihi) We hadden gelukkig hele goede kaartlezers in de groep! Ik volg wel...
Al snel hadden we een shoppingmall gevonden. Ik ben met Nienke ergens gaan zitten want Nien was een beetje ziekjes..
Maandag zijn we naar een gratis park met wilde dieren gegaan, de Naval Hill. Ook staat hier een beeld van Nelson Mandela. Onderweg naar het beeld, zijn we uitgestapt bij een uitkijkpunt. Iedereen was druk met foto's maken tot iemand riep:' een struisvogel bij de auto's!'
De struisvogel keek niet heel vrolijk waardoor we een beetje bang werden. Haha iemand  riep nog:'iedereen die in een auto kan komen, stap in de auto en doe de deur dicht!'

Hierna wilde we naar het centrum rijden. Volgens mij gingen we nu niet de goede kant op want als snel kwamen we in een minder goede buurt waar ook townships langs de weg waren. Eenmaal een parkeergarage gevonden, kwamen we in een andere shoppingmall dan gisteren terecht. Hier werd ik me weer bewust van mijn huidskleur. Wij waren hier de enige 'blanke' en werden iets te veel bekeken. We zijn naar buiten gegaan omdat hier een toeristeninformatiepunt zou zijn. Buiten viel het echter nog meer op dat we blank waren en de buurt leek geen hele goede buurt.. Al snel voelde een meerendeel van de groep zich onveilig wat werd bevestigd door een blanke man die naar ons toe kwam:'als jullie rechtdoor blijven lopen, heeft niemand van jullie straks nog en tas'. Ha, we wisten niet hoe snel we terug naar de auto moesten lopen! Gelukkig is het goed afgelopen:) Ik moet zeggen dat dit wel de eerste keer was dat ik met onveilig heb gevoeld..
We zijn maar weer terug gegaan naar de shoppingmall van gisteren. In de auto voel je, je toch een stuk veiliger(met de deuren en ramen dicht)!

Hier hebben we allemaal goed geshopt! 's Avonds zijn we weer bij hetzelfde eettentje gaan eten als gisteren. We wisten de weg, het was lekker en zo wisten we zeker dat we niet weer in een verkeerde buurt tereht kwamen.
Vandaag voelde ik me ook niet fit. Gelukkig niet ziek genoeg om in bed te moeten blijven:)

Dinsdag gingen we weer richting Douglas rijden. Onderweg zijn we gestopt bij:'Cheeta Experience'. Hier kun je dicht bij Cheeta's komen en ze aaien. Zie de foto's! Dit was baie cool! (Helaas moet je hier voor vrijwilligerswerk betalen, anders zag ik een leuke nieuwe uitdaging voor ons, Rianne!)

Het is hier sinds maandag weer heel mooi weer! Gek hoe sterk de tempereaturen  hier van elkaar kunnen verschillen in korte tijd. Ik denk dat ik daardoor een beetje ziek ben geworden...

Bloemfontein was echt meer een stad, een mooie stad ook. In de 'goede' shoppingmall vielen we ook helemaal niet op en waren er zowel donkere als blanke mensen die er welvarend uitzagen.
Ook wel even fijn dat we onopvallend waren!

De rest van de vakantie lekker chillen bij ons huisje zodat we er maandag weer tegenaan kunnen! En naast het chillen moeten we ook echt aan de slag voor ons project. Half oktober beginnen we met de trainingen geven en daarvoor nog genoeg voor te bereiden.

Veel liefs en een drukkie uit ZA.
(drukkie = knuffel)